Hoe vat ik afgelopen maand kort samen? Euhm, niet.

Hey allemaal!

Voelt als een hele tijd geleden dat ik een berichtje op mijn site heb gezet. In de tussentijd heb ik wel wat kortere updates aan jullie gestuurd over de mail, en gelukkig ook updates van jullie gekregen. Erg fijn om te lezen dat het in Nederland allemaal goed gaat en heel leuk om op jullie avonturen te lezen!

Goed, waar ga ik beginnen. Heb veel te vertellen! Al die weken school en natuurlijk Spring break! Een maand geleden was mijn laatste bericht zie ik net, dus laat ik daar maar beginnen! :) Die week snowday gehad, dus naar Bellefonte geweest, een klein schattig dorpje met hele leuke 2ehandswinkels! Dus daar lekker rondgeneusd en chocolademelk gedronken. De rest van de week gewoon weer lesgegeven, met weer 1 dag 5 uur omdat Beth er niet was. Dat ging allemaal goed. Ook die week midterm evaluation gehad, en zowel Beth als Al waren erg positief! We hebben plannen gemaakt voor de laatste weken nog, maar op zich was gewoon doorgaan zoals we het nu doen een prima plan op zich! Dat weekend had ik enorm veel nakijkwerk, dus heb ik thuis veel aan school gewerkt. Ook was het State Patty’s day, eigenlijk een zelfverzonnen excuus van de Amerikaanse studenten om heel erg hard te gaan drinken de hele dag. Op zich is dat prima (wij hebben ons gewoon als oude dames in het huis verstopt), maar Amerikanen kunnen daar zo ontzettend hard bij schreeuwen! En daarbij maakt het niet uit hoe laat het is.. Laten we maar zeggen dat de oordoppen goed van pas komen hier! ;) De week daarna, begin maart, kwam mijn mentor Frans uit Nederland over voor een paar dagen! Lekker samen uit eten geweest naar de Japanner, was erg gezellig om bij te kletsen. Die donderdag kwam hij de hele dag met mij meelopen. Ik wilde toch wel een ‘speciale’ les doen omdat hij er was, dus daarom had ik een practicum bedacht te gaan doen. Maar dat practicum was niet echt mijn eigen ding, paste misschien helemaal bij mij. En we hadden verkort lesrooster (pep rally’s aan einde van de dag) dus ik had ook niet erg veel tijd.. Je raadt het al: natuurlijk net deze ene dag ging mijn les niet zo goed. Zul je altijd zien, maar dat kon ik de dag erna wel weer relativeren. Eerlijk gezegd voelt het ook gewoon raar om voor 1 dag iemand ‘van buiten’ mee te hebben die je observeert en feedback geeft: hoe representatief kan dat zijn voor de gehele 3 maanden? Maar goed.. Anyway, verder was het wel erg nuttig dat Frans hier was. Over opdrachten voor nu, progress so far, wat te doen als we terugkomen, enzovoort gepraat. Dat wat zeker nuttig. En de les na die donderdag ging gewoon weer goed, en verder is iedereen ook gewoon nog steeds positief! Al moet ik zeggen dat ik voeding en gezondheid toch wel echt veel leuker vind dan de onderwerpen van biologie die ik nu aan het geven ben (DNA, cel cyclus, fotosynthese, cellulaire ademhaling.. zegt jullie dat nog iets?) Maar het lesgeven is wel leuk, de interactie met de leerlingen is leuk, nieuwe werkvormen bedenken is leuk en met mijn mentor en op school nog steeds alles goed!

Al begin ik nu wel te merken dat ik sommige dingen aan USA-scholen toch iets minder vind. Of misschien is dat alleen mijn school. De leerlingen gaan constant op field trips voor wat-dan-ook, zijn vaak weg, alles is zo ingepast dat leerlingen 1001 opties hebben, rekening houdend met 1001 extracurriculaire activiteiten, zijn best verwend en leraren mogen dus niet 'te streng' zijn, ze worden soms beetje behandeld als engeltjes. Wat ze niet zijn... Niet allemaal in ieder geval! ;) En daardoor, ook doordat er altijd wel 1 of meerdere leerlingen weg zijn, ben je altijd bezig met leerlingen die achterlopen en dingen missen. Dus dan wordt het 5 verschillende dingen uitleggen aan 25 leerlingen waarvan de niveaus ook nog eens heel erg verschillen! Wat dat betreft zijn Nederlandse scholen wel beter, vind ik: je bent ziek, oké je mag naar huis, je hebt iets anders? Jammer dan, over het algemeen zorg je maar dat je er bent! Je krijgt in ieder geval geen vrij voor het bekijken van een musical ofzo.. (ja, hier wel!)

Dat gevoel overheerste vooral toen ik terug kwam van Spring Break. Van heerlijk 8 dagen samen met Elvira (1 van de Nederlandse studentes) 8 dagen weg, terug naar een hele drukke week school. Dat was even reality check: oh ja wacht, ik ben hier niet alleen op vakantie maar ook om te leren en hard te werken op school. Haha.. Maar goed, nadat ik vorige week hard heb gewerkt heb ik nu weer alles op de rit en dus ook even tijd om dit verhaal te typen. Dus das fijn!

Spring was dus heerlijk! We hebben heel veel gezien en gedaan, dus er het maximale uitgehaald! Die zaterdagochtend zijn we met Frans (hij had een auto!) vertrokken naar Lancaster, een kleine stad waar we hoopten de markt van de Amish te bezoeken (Amish zijn de ‘Pennsylvania Dutch’, het zwaar gelovige volk dat hier op het platte land nog net zo leeft als hun voorouders altijd gedaan hebben, heel primitief dus en interessant om te zien). Maar in de auto bedachten we: we komen langs Hershey’s! :) Dat is het chocolademerk hier wat een soort Verkade zou zijn in Nederland, en daar hebben ze hier een soort pretpark/Disneyland bij de chocoladefabriek gebouwd! Dat moesten we zien. Dus met z’n 3en in de a-la-Efteling-karretjes om te zien hoe de chocolade gemaakt wordt, en daarna allemaal proeven en natuurlijk naar de chocoshop. We voelden ons heerlijk gelukkig, net drie kleine kindjes! Toen dus naar Lancaster, maar de markt was al opgeruimd en na een koffietje zijn we maar doorgereden naar Washington DC. De zus van Frans woont daar, vandaar dat hij daar heen wilde. Zijn zus heeft uiteindelijk een hostel voor ons gebeld en die avond dus met z’n 2en met de metro naar het hostel. Snel slapen, en de dag daarna wisselen van hostel, aangezien de andere vol was. Die middag met Joshua afgesproken (de zoon van een collega van Elvira die zelf geschiedenis les geeft in DC) en hij heeft ons een erg interessante tour langs alle hoogtepunten van DC gegeven: War Memorials, Washington monument, I have a dream-punt, National Museum of American History, en natuurlijk het White House. Aan het begin van de avond regende het dat het goot, dus toen snel naar het hostel. Die maandag met een koffie en heerlijk bagel-ontbijt maar even gaan zitten voor de hostels en bussen boeken (nee dat hadden we tot dan toe nog niet gedaan, oeps). ’s Middags op naar het National Museum of American Indian en het Smithsonian National Museum of Air and Space. De zon scheen, dus ook lekker door de Sculpture Garden gelopen. Na een Mexicaanse maaltijd onze spullen gepakt en de nachtbus naar Boston genomen! 6 uur ’s ochtends, gelukkig wel na een beetje geslapen te hebben, kwam we daar aan. Bij ons hostel konden we nog niet inchecken dus eerst maar naar Cambridge, de studentenstad binnen Boston waar MIT en Harvard University en al haar gebouwen zijn. Lekker over de campus gelopen, weer in de zon! Wat hadden we een geluk met het weer, want we hoorden later dat het in State College regende en sneeuwde! Al was het wel erg koud, een stuk noordelijker natuurlijk. Die middag waren we helemaal kapot, dus hebben we ff geslapen. Na een frisse douche de famous baked bean soup van Boston gehad en in een leuk café lekker speciaal biertjes gedronken. Toen op naar 2 Braziliaanse bandjes, Some Community en Holger, waarvan we er 1 in DC hadden ontmoet. Toen erg druk kroegje, maar leuke muziek en gezellige pub. Volgende dag lekker uitgeslapen en toen de Freedom Trial gaan lopen. Dat is een wandeling door Boston, langs iets van 10 historische punten die belangrijk zijn in de geschiedenis van Boston en Amerika. De rode lijn staat getekend op de stoep/straat, dus dat kon in ieder geval niet missen! Was erg leuk en interessant om deze historische punten afgewisseld met het Boston van nu tegelijkertijd te ontdekken. Ook zijn we helemaal naar Charlestown gelopen om het Bunker Hill monument te beklimmen. Vanuit daar een fantastisch uitzicht over Boston! Na zoveel lopen waren we erg moe, dus even ergens eten en toen slapen. Volgende dag wilden we een soortgelijke Trial lopen, maar dan degene over de slavernijgeschiedenis: Black Heritage Trial. Dit deel van Boston kwam op ons over als het welgestelde deel, waren mooie huizen en leuke straatjes. Maar het echte rijke deel is bij Copley Place, waar de enorme Malls zijn en de P.C. Hooftstraat niets bij is. Prudential Center zijn we helemaal doorgelopen, maar helaas konden we ons weinig veroorloven. :P Wel nog even in de Boston Public Library geweest: wow wat een gigantische hoeveelheid boeken! Daarom teruggelopen naar ‘huis’. Tas gepakt, want de volgende ochtend gingen we met de bus naar New York! Daar ’s middags aangekomen, bleek ons hostel niet op een heel gunstige plek in Brooklyn te liggen (wat betreft metrostations). We waren dus ook nog niet gearriveerd op ons hostel of we moesten alweer weg: ik had met mijn verre familie in New York afgesproken! Henk-Jan werkt voor de United Nations en woont in Amerika, maar is Nederlands. Was erg leuk om onder het genot van een biertje te horen hoe hij het vindt als Nederlander in Amerika en leuk om ‘bij te kletsen’. Daarnaast heeft hij gewerkt voor het World Food Programme, een organisatie die voor mij interessant is met Voeding en Gezondheid, dus daar heb ik hem ook even over ondervraagd.. ;) Na een lekkere burger bij Five Guys (famous fries!) een heel stuk 3rd Avenue afgelopen om lekker een kijkje te kunnen nemen in het nachtleven van NY. Was leuk! Maar toch maar een warm drankje genomen en op tijd gaan slapen.. want we wilden weer vroeg uit bed om met de Staten Island Ferry de skyline van NY en het Statue of Liberty te gaan bekijken! De zon scheen weer heerlijk, dus wat wil je nog meer dan op een dergelijke zaterdagochtend op een veerboot NY van zijn mooiste kant bekijken in de zon? Wij genoten.. maar we wilden niet alleen typisch toeristische dingen zien, dus we namen de metro naar Harlem en hebben vanaf daar het armere zwartere gedeelte van New York gezien. Leuk om te zien, interessante mensen en grappige shops. Wacht maar tot ik met mijn souvenirtjes terugkom.. :P Nee hoor, grapje. Vanaf daar helemaal naar MOMA, museum of modern art, gelopen, en het was vooral leuk om die transitie van Harlem naar Manhattan te zien. Wat een verschil! Nou goed, dus het MOMA. De kunstexposities waren erg verschillend, dus er zat in ieder geval wat bij wat we interessant vonden, hadden wij gedacht. Maar het merendeel was ook echt mooi! Om 6 uur ging het dicht, dus na wat gegeten te hebben gingen wij op en neer met de metro om even snel tassen te dumpen en op te tutten. Want we hadden tickets voor een concert van Giana Factory en Jezabels, die Anniek kende uit Australië. Waren echt leuke bandjes, en was ook gezellig om weer met z’n drieën te zijn. Die zondag alweer naar State College! Omdat de zomertijd inging, had ik mijn wekker expres een uur te vroeg gezet. Wat bleek nu, mijn telefoons (ja, allebei, mijn US en mijn NL) pasten zich automatisch aan! Dus we waren een uur te vroeg, oeps! Geluk bij een ongeluk, er was een superleuke winkel dicht bij de busstop, dus we hebben allebei nog even van de tijd gebruik gemaakt en superleuke jurkjes geshopt! :) Die middag kwamen we weer aan in State College en ja, mijn bedje stond er nog!

Die dag daarna was het natuurlijk wel weer gelijk vol aan de bak. Of nou ja, gelijk.. ik mocht op visitatie met de commissie die probeert een plan te maken voor het nieuwe gebouw dat de school wil ontwerpen. Dus op naar Pittsburg om daar een school te bekijken. Na 2,5 uur rijden en een uitgebreide lunch hebben we 2 uurtjes in de school rondgelopen om weer 2,5 uur terug te rijden.. Hoezo efficiënt? Not… maar wel een lekker begin voor mij. De dag daarna wel weer begonnen met lesgeven en de rest van de week ook wel erg druk geweest. Ook nu heb ik nog wel veel te doen, maar dat is meer omdat het einde al zowat in zicht is! En tis trouwens ook niet alleen schooldingen waar ik mee bezig ben, ben bijvoorbeeld ook nog bezig met een artikel over mijn afstudeeronderzoek van mijn Voedingsmaster te publiceren.. dat soort dingen gaat ook tijd in zitten.

Maar inderdaad, dus nog maar 2 weken lesgeven! Deze week en volgende week, en dan is 1 april (nee het is geen grapje!) mijn laatste dag! Misschien eventueel die 4 of 5 april nog langs de school voor wat laatste dingetjes, maar dan ben ik echt klaar! Voor de komende weken is het dus nog even goed lesgeven en opdrachten doen die ik nog moet doen, en verder wil ik nog stroopwafels uitdelen en koffie drinken met de biologiesectie. Natuurlijk afscheid nemen van Beth en volgens mij moet er ergens nog een eindevaluatie tussendoor gepland worden. Verder wil ik natuurlijk nog even wat laatste dingetjes kopen en lekker sporten (het is hier even een paar dagen lente, vrijdag ben ik in 20 graden Celsius en zon gaan hardlopen!), uit eten/drinken met mensen van hier, en dan spullen pakken en huisje schoonmaken, en dan zeggen we op 6 april State College vaarwel! Dan gaan we met de bus via Harrisburg naar Toronto, waar Elvira en ik naar Niagara Falls gaan! Dat lijkt me echt gaaf, heb ik zin in!! Dan komen we op die zaterdag aan in Montreal en blijven we daar tot 14 april, vanaf waar we terugvliegen naar Schiphol! 15 april komen we aan in ons oude-vertrouwde landje..

En dan zie ik jullie weer! En daar heb ik ook echt zin in!! Net zoals in Kenia, merk ik nu ook weer dat ik prima kan zonder bepaald eten of drinken of activiteiten of bezittingen ofzo, maar dat het enige dat ik af en toe mis gewoon de mensen zijn! Dus ik hoop dat alles goed gaat met jullie, en dat jullie mij ook af en toe een beetje missen, want dat is een goede basis om snel af te gaan spreken als ik weer terug ben! :) Ik stop er nu mee, want jeetje wat is het een gigantisch lang verhaal geworden. Hoop dat het niet verveelt.. Ga deze week ook wat foto’s online zetten die mijn verhaal vast iets boeiender maken!

Lieverds, ik denk aan jullie. Denken jullie aan de zomertijd?! ;) Heel veel succes en plezier met alles, geniet van het begin van de lente en van de altijd-leuke-1-april-grappen, en ik zie jullie snel weer!

Liefs van Suus